Instalacja ta została zainicjowana w 2015 roku jako pomnik »aryzacji« poprzez zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego i została zainaugurowana 10 września 2023 roku.
Puste miejsca i luki w historii
W czasach narodowego socjalizmu (1933-1945) ludność żydowska była systematycznie prześladowana i okradana, zmuszana do emigracji lub mordowana. Ich mieszkania i domy zostały w większości całkowicie opróżnione. Puste miejsca na ścianach pomnika symbolizują zrabowane meble i pamiątki.
Władze i firmy aktywnie wspierały grabież. Wiele osób prywatnych, w tym także w Bremie, brało udział w »tylizacji« własności swoich żydowskich współobywateli. Masowa sprzedaż mienia żydowskiego miała miejsce nawet podczas wojny. Wykorzystywano do tego miejsca publiczne, takie jak restauracja na stadionie »Weserstadion« w Bremie. Zarówno grabież, jak i »utylizacja« były częścią polityki narodowosocjalistycznej.
Brema korzystała także z faktu, że była ważnym portem emigracyjnym w Europie. Po wybuchu wojny liczne skrzynie do przeprowadzki, zamiast zostać załadowane, trafiły na tak zwane »żydowskie-aukcje«. Bremeńska firma spedycyjna Kühne+Nagel utworzyła oddziały w wielu okupowanych krajach europejskich i zapewniła sobie główną rolę w odtransportowaniu mienia żydowskiego. Firma nie rozliczyła się z tą częścią swojej przeszłości.
Historie rodzinne i firmowe beneficjentów zawierają liczne luki i puste miejsca. Wiele zrabowanych dóbr nadal znajduje się w prywatnych domach. Są one przekazywane lub sprzedawane na pchlich targach i w handlu antykwarycznym, przez co ich pochodzenie jest tłumione i zapominane. Z drugiej strony w rodzinach żydowskich brakuje tych przedmiotów, również jako pamiątek po ich krewnych.
Większość żydowskiej własności nigdy nie została zwrócona.
Wejście na własne ryzyko
(tłumaczenie: Julian Lesniewski)
